برای راحت و روان خواندن مطالب و پرهیز از بیان کلمات تخصصی و سنگین، این مطلب که در مورد راهکارهای تقویت اراده و کنترل خویشتن است، بصورت تحت اللفظی ترجمه و در اختیار علاقمندان قرار داده شده است. امیدوارم که مورد توجه و استفاده خوانندگان قرار گیرد.
آیا با تقویت اراده یا کنترل خویشتن، همه ما درست غذا می خوریم، منظم ورزش می کنیم، از مصرف مواد مخدر و الکل خودداری می کنیم، خواب خود را منظم می کنیم؟ یا به صورت کلی به همه اهدافمون می رسیم؟
بسیاری از مردم معتقدند که تنها در صورت داشتن مورد مرموزی به نام اراده، و تقویت اراده می توانند زندگی خود را بهبود بخشند.
به عنوان مثال، نتایج تحقیق سالانه انجمن روانشناسی آمریکا در مورد استرس این را نشان داد که شرکت کنندگان در نظرسنجی مرتباً کمبود اراده را دلیل اصلی عدم پیگیری چنین تغییراتی عنوان می کنند.
در سال 2011، 27٪ از پاسخ دهندگان نظرسنجی استرس در آمریکا گزارش دادند که کمبود اراده مهمترین مانع تغییر است. با این وجود بسیاری از مردم ضعف در اراده را مقصر انتخاب ناقص خود می دانند، اما واضح است که آنها امید را از دست نداده اند.
اکثر پاسخ دهندگان معتقدند که اراده چیزی است که می توان آموخت. تحقیقات اخیر برخی از روشها را نشان میدهد که در آن می توان با تمرین قدرت اراده را تقویت کرد.
از طرف دیگر، بسیاری از شرکت کنندگان در نظرسنجی گزارش دادند که داشتن زمان بیشتر به آنها کمک می کند تا بر کمبود اراده خود غلبه کنند.اما باید بدانیم با وجود وقت اضافی، قدرت اراده به طور خودکار رشد نمی کند.
در اصل، اراده توانایی مقاومت در برابر وسوسه های کوتاه مدت برای دستیابی به اهداف بلند مدت است. روانشناسان دانشگاه پنسیلوانیا، آنجلا داكورث و مارتین سلیگمن، در پایه هشتم مدارس تحقیقی در مورد تقویت اراده و خودکنترلی بر روی دانش آموزان انجام دادند.
آنها دریافتند دانش آموزانی که از نظر خود انضباطی رتبه بالایی دارند، نمرات بهتر، حضور در مدرسه موثرتر و به احتمال زیاد در امتحانات ورودی مدارس پذیرفته می شوند.
محققان دریافتند که خود انضباطی بیش از ضریب هوشی در پیش بینی موفقیت تحصیلی مهم است.
افرادی که در دوران کودکی از خود کنترلی بالایی برخوردار هستند (همانطور که توسط معلمان، والدین و خود فرزندان گزارش شده است) به بزرگسالانی با سلامت جسمی و روانی بیشتر و انسان هایی موفق تر تبدیل می شوند.
ما اسامی متعارف زیادی با قدرت اراده داریم: عزم، عزم راسخ، انضباط شخصی، خویشتنداری.
اما روانشناسان، اراده یا کنترل خویشتن را به روشهای مشخص تری توصیف می کنند. طبق نظر بیشتر دانشمندان روانشناسی، اراده را می توان به این صورت تعریف کرد:
– توانایی به تأخیر انداختن رضایت، مقاومت در برابر وسوسه های کوتاه مدت به منظور دستیابی به اهداف بلند مدت
– ظرفیت غلبه بر فکر، احساس یا انگیزه ناخواسته
– توانایی به کارگیری یک سیستم شناختی رفتاری “عالی” به جای یک سیستم عاطفی “گرم”
– تنظیم خودآگاهانه و آگاهانه خود
حتما این جمله رو شنیدید: دور از چشم خارج از ذهن . بله این روش می تواند یکی از راههای کمک کننده در تقویت اراده باشد.
به عنوان مثال، یک مطالعه اخیر نشان داد که کارمندان اداری که آب نبات را در کشوی میز نگه می داشتند بیشتراز زمانی که آب نبات را روی میز خود نگه داشتند، می توانستند خودرا کنترل کنند.
تاکتیک مفید دیگر برای بهبود کنترل خویشتن تکنیکی است که روانشناسان آن را “قصد اجرا” می نامند. معمولاً این اهداف به صورت جملات “اگر-آنگاه” است که به افراد کمک می کند تا برای موقعیت هایی که احتمالاً عزم آنها را خنثی می کند، برنامه ریزی کنند.
به عنوان مثال، کسی که در حال مشاهده مصرف الکل است ممکن است قبل از یک مهمانی به خودش بگوید: “اگر کسی یک نوشیدنی به من پیشنهاد دهد، چه عکس العملی باید داشته باشم؟
داشتن یک برنامه پیش از موعد ممکن است به شما این امکان را بدهد که در لحظه تصمیم بگیرید بدون اینکه از اراده خود استفاده کنید.
شواهد حاصل از مطالعات تقویت اراده نیز حاکی از آن است که تهیه لیستی طولانی در اواخر هفته یا زمان شروع سال جدید بدترین رویکرد ممکن است.
کم کاری و شکست در یک برنامه می تواند باعث کاهش اراده در حوزه های دیگر شودبنابراین تمرکز همزمان روی یک هدف واحد منطقی تر است.
به عبارت دیگر، سعی نکنید سیگار را ترک کنید، یک رژیم غذایی سالم داشته باشید و همزمان یک برنامه ورزشی جدید را شروع کنید. هدف گرفتن یک به یک رویکرد بهتری است.
قدرت اراده توانایی مقاومت در برابر رضایت کوتاه مدت برای دستیابی به اهداف یا اهداف بلند مدت است.
به نظر می رسد ظرفیت شخص برای کنترل خود پایدار است. کودکانی که در دوران دبستان کنترل اراده بهتری دارند، در بزرگسالی موفق ترند.
افرادی که دارای خودکنترلی کم هستند، با محرکهای وسوسه انگیز الگوهای مغزی متفاوتی از خود نشان می دهند.
قدرت اراده را می توان با عضله ای مقایسه کرد که با استفاده بیش از حد خسته می شود. مطالعات نشان می دهد که مقاومت مکرر در برابر وسوسه توانایی شما را برای مقاومت در برابر فریب های آینده تخلیه می کند.
کاهش اراده یک پایه فیزیکی دارد. در افرادی که قدرت اراده آنها کاهش یافته است، فعالیت در یک منطقه مغزی درگیر با شناخت کاهش یافته و سطح گلوکز خون آنها در مقایسه با افرادی که قدرت اراده آنها کاهش نیافته است، پایین است.
اثرات کاهش اراده ممکن است با خلق و خوی مثبت ، اعتقادات و نگرش ها کاهش یابد.
با داشتن انگیزه مناسب، حتی اگر نیروی اراده شما از بین رفته باشد، می توانید استقامت کنید.
حفظ سطح قند خون ثابت، مانند خوردن وعده های غذایی و میان وعده های منظم سالم، ممکن است به جلوگیری از اثرات کاهش اراده کمک کند.
آنجا که شکست در یک موضوع می تواند باعث کاهش اراده در حوزه های دیگر شود، تمرکز همزمان روی یک هدف واحد موثرتر از حمله همزمان به لیستی از چندین هدف.
همانطور که عضلات با ورزش منظم تقویت می شوند، اعمال منظم برای تقویت اراده نیز ممکن است باعث تقویت قدرت آن در طول زمان شود.
امیدوارم از این مطلب لذت برده باشید و بتونیم در کنار هم رشد کنیم و یادگیری های جدید داشته باشیم.
من علیرضا صدیق منش روانشناس مثبت، به عنوان عضو کوچکی در جامعه روانشناسی در خانه توانمندسازی صدیق منش با ترجمه این متن و انتشار مطالب مختلف در کنارتون هستیم تا زندگی بهتری تجربه کنید.
لینک این مطلب رو برای دوستات بفرست تا کنار هم یادبگیریم و کمک حال هم باشیم.
https://www.apa.org/topics/personality/willpower