مهم ترین دلایل حساسیت در نوزادان

رایج‌ترین علت بروز حساسیت در نوزادان، حساسیت غذایی است. ازآنجاکه ابتلا به حساسیت نسبت به گردۀ گیاهان دو سال به طول می‌انجامد، نوزادان ممکن است تا دوسالگی حساسیتشان را بروز ندهند. آسم و تب علفی ناشی از گردۀ گیاهان در نوزادان رایج نیست، لیکن علائم مشابه ممکن است در اثر تماس با حیوانات خانگی مثل سگ و گربه در آن‌ها ظاهر شود.

ازآنجاکه نوزادان قادر به شکایت از علائم حساسیت نیستند ممکن است تا مدت‌ها حساسیت آن‌ها  ناشناخته بماند. بیشترین علت بروز حساسیت در نوزادان غلات و شیر است و هر نوزاد این علائم را به‌نوعی ظاهر می‌سازد.

علائم گوارشی ممکن است شامل کولیک باشد. نوزادان مبتلا به این عارضه پاهای خود را به سمت بالا کشیده و گریه می‌کنند. بروز چنین علائمی پس از سه‌ماهگی نشان‌دهندۀ احتمال وجود حساسیت است. برخی دیگر از نوزادان اشتهای سیر ناپذیری نشان می‌دهند. این کودکان آبریزش دهان و اسهال داشته و دائماً آروغ می‌زنند. در این موارد بهتر است با پزشک متخصص در خصوص تغییر جیرۀ غذایی نوزادتان مشورت کنید.

ناراحتی‌های پوستی شامل اگزما و ظهور دانه‌های قرمز، معمولاً ابتدا در صورت نوزاد ظاهر می‌گردد، سپس به ناحیۀ باسن و بعد در نواحی چین‌وچروک دست‌ها و پاها و درنهایت به اکثر نقاط بدن گسترش می‌یابد.

کودکانی که به‌طور دائم دچار اسم هستند علائم را در سنین بسیار پایین آشکار می‌سازند. علائم ابتدایی ممکن است با صدای خرخر تنفسی و سرفه در هنگام خواب ظاهر شود. اگر هنگام تنفس، شکم نوزاد به نحو قابل‌ملاحظه‌ای به سمت داخل فرو می‌رود، این پدیده نشان‌دهندۀ تقلای نوزاد برای تنفس است.

گاهی اوقات دنده‌ها نیز به سمت داخل قفسه سینه کشیده می‌شوند. به‌محض مشاهدۀ چنین علائمی به پزشک مراجعه کنید تا از وخیم‌تر شدن وضعیت کودک جلوگیری شود. اگر چنین علائمی را در نیمه‌شب ملاحظه کردید به اورژانس اطلاع دهید. پزشک به شما خواهد گفت که آیا علائم فوق از آسم ناشی شده یا به سایر ناراحتی‌های قفسۀ سینه در نوزادان مربوط می‌شود.

گرفتگی بینی، همراه یا بدون آبریزش، ممکن است از علائم اولیه تب علفی باشد. این وضعیت موجب می‌شود تا نوزاد نتواند همزمان با خوردن غذا تنفس نماید. هنگام وقوع این مشکل، بیشتر والدین تصور می‌کنند که نوزادشان سرماخوردگی دائمی دارد، ولی سرماخوردگی در نوزادان رایج نیست.

والدین باید در مورد وجود تب علفی و التهاب بینی و رنگی شدن ترشحات آن، که نشان‌دهندۀ عفونت است، دقت نمایند. به‌علاوه مدت‌زمان بروز این علائم نیز اهمیت دارد که پزشک دربارۀ چگونگی آن پرسش خواهد کرد. برخی نوزادان ناراحتی خود را با ناآرامی و عصبانیت به والدین نشان می‌دهند. این علائم ممکن است همراه با خواب‌های مکرر باشد.

اگر سابقۀ حساسیت در خانواده‌تان داشته‌اید در تغذیۀ نوزادتان دقت کنید زیرا غذاها رایج‌ترین علت حساسیت در نوزادان به شمار می‌روند. در مورد تغذیه با شیر گاو، گندم و سایر غلات با پزشک متخصص مشورت نمایید. تخم‌مرغ، مرغ و غذاهایی که دارای این ترکیبات هستند نباید تا یک‌سالگی در جیره غذایی کودک قرار گیرد.

پس از یک‌سالگی می‌توانید هر دو هفته یک‌بار یکی از غذاهای فوق را به کودک بدهید. پرهیز غذایی در دوره نوزادی ممکن است حساسیت غذایی را به‌طور کامل درمان نماید.

(تعیین نوع حساسیت غذایی: برای احتراز از حساسیت غذایی در کودک شیرخوار بهتر است ابتدا او را با شیر سویا تغذیه کنید. البته ممکن است که کودک به سویا نیز حساسیت داشته باشد ولی چنین حساسیتی رایج نیست. اگر خودتان به بچه شیر می‌دهید جیره غذایی مادر اهمیت خواهد داشت. برخی نوزادان به غذاهایی که مادر می‌خورد حساسیت دارند. درصورتی‌که مادران از غذاهایی با حساسیت‌زایی ضعیف استفاده کنند احتمال حساسیت نوزاد پایین خواهد آمد.

اگر غذای مادر تکراری باشد ممکن است باعث پیدایش حساسیت در نوزاد شود، لذا سعی کنید تنوع غذایی را رعایت نمایید. درهرحال، پرهیز از گندم بسیار مشکل است زیرا بسیاری از ترکیبات غذایی دارای گندم است.

در اینجا به فهرستی از غذاهایی با حساسیت‌زایی ضعیف اشاره می‌شود. توجه داشته باشید که مواد زیر به‌طورمعمول در غذا به کار نمی‌رود، لذا حساسیت‌زایی ضعیف آن‌ها شاید به دلیل استفادۀ کم آن‌ها باشد. درهرحال باید از خوردن مکرر هر یک از مواد غذایی که دارای حساسیت‌زایی ضعیف است نیز خودداری کرد.

– غلات: جو، سویا، برنج

– میوه‌ها: زردآلو، خرما، گریب فوروت، هلو، گلابی، آناناس، الو

– گوشت: مرغ، بره، بوقلمون

– سبزی‌ها: هویج، کاهو، اسفناج، کنگر، کلم، کلم پیچ، شلغم سبز، ریواس و گوجه‌فرنگی

– سایر مواد: عصاره لیمو یا پرتقال، زیتون، قند و سرکه سفید)

اخیراً کتابی در مورد رابطه میان رفتار والدین و توسعۀ اسم منتشرشده است. در این کتاب مطالعه‌ای در مورد خانواده‌هایی باسابقۀ بیماری آسم انجام‌گرفته است. این مطالعه نشان می‌دهد که ناتوانی والدین در برخورد با مسائل نوزاد در سه سال اول زندگی عامل اساسی در ابتلای فرزندان به بیماری اسم در آینده بوده است.

در این کتاب محققی به نام دکتر ماری کلینرت نشان داده است که مشکلات والدین در سه سال اول زندگی نوزاد می‌تواند مبتلا شدن به آسم را قابل پیش‌بینی نماید. اگر والدینی توانایی برخورد با مسائل نوزادان را ندارند، آموزش آن‌ها در این خصوص می‌تواند احتمال وقوع اسم را کاهش دهد. البته مطالعه فوق مدعی نیست که فقط مراقبت نادرست از نوزاد علت اصلی اسم به شمار می‌ رود.

منبع : niniban.com