اگر شما از آن دسته از انسان هایی هستید که در همدلی کردن احساس ضعف می کنید و یا می خواهید راه های تقویت حس همدلی را یاد بگیرید، ما نکات زیر را به شما توصیه می کنیم:
به همسرتان اجازه دهید تا احساسات خودش را به راحتی بیان کند. درواقع اصل مهم همدلی، شنونده خوب بودن است. به سخنانش کاملا گوش دهید و به گونه ای برخورد کنید که بداند سعی می کنید مانند او به مشکل نگاه کنید.
هنگام برزو مشکل سعی کنید شما نیز احساساتتان را با همسرتان در میان بگذارید.
چون همدلی بر پایه خودآگاهی و خودشناسی است، هر چه بیشتر نسبت به احساس های خودتان آگاهی داشته باشید بهتر می توانید احساس های همسرتان را درک کنید.
تجارب مشابه گذشته کمک می کند تا موقعیت و احساس های طرف مقابل را بهتر درک کنید. با یادآوری تجارت مشابهی که داشته اید، در درک احساسات همدلانه همسر موفق تر عمل خواهید کرد.
تظاهر به همدلی نکنید و به احساسات همسرتان لطمه نزنید. نقش بازی کردن یا استفاده ابزاری برای رسیدن به هدف های خود از رفتار همدلانه، موجب دلسردی و بی اعتمادی می شود.
در ارتباط با همسر، قبل از اقدام به هر عملی، لحظه ای هم که شده خود را به جای او قرار دهید. هر چه قدر حس همدلی را در خود تقویت کنید، همان قدر سنگ صبور همسر خود خواهید بود.
دستور دادن، قضاوت کردن، نصیحت کردن و سرزنش، نشان دهنده وضعیت بالاتر و اندیشه فراتر شما نسبت به همسرتان است که احساس همدلی را از بین می برد، با این رفتارها این حس را القا می کنید که از او بالاتر هستید، پس از آن پرهیز کنید.
سعی کنید در همدلی کردن راه حل ارایه ندهید چون طرف مقابل دلش می خواهد فقط ناراحتی خود را با کسی در میان بگذارد و از جانب او درک شود و فقط زمانی که خودش از شما تقاضای کمک کرد می توانید نظر خود را بگویید.
در همدلی برای طرف مقابل دلسوزی یا ترحم نکنید. برای مثال نگویید «وای بیچاره، تو چه قدر مصیبت کشیدی…»
مشکل همسر را بیش از حد جلوه ندهید و برای مثال نگویید «عجب مکافات بزرگی! با وجود این چه می خواهی بکنی؟»
مشکل همسر را کوچک و بی ارزش ندانید. برای مثال نگویید «ای بابا خجالت بکش، این که مشکلی نیست و… پس اگر جای من بودی چه کار می کردی؟
علیرضا صدیق منش؛ روانشناس و مشاور