ده روشی که باعث لوس شدن کودک می شود

اگر برخی از این روشها  در خانواده شما اجرا می شود نگران نباشید، برای ایجاد تغییرات هیچ گاه دیر نیست.

1-کودکتان را مرکز جهان قرار دهید:

ارزوهای کودکتان را در هر موقعیتی در الویت قرار دهید در هر رویدادی اموزش دهید که جهان به دور او در گردش است. سوزان باتروس ،رییس مرکز پزشکی تقسیم کودکان در حال رشد و امراض وابسته به رفتار در دانشگاه می سی سی پی می گوید این موضوع می تواند مانع ان شود که او به نیاز ها و ارزوهای دیگران توجه کند.او می گوید کودکان نیاز دارند درک کنند و درک بشوند”. “وقتی که تنها نقش بازی می کنید انها می فهمند، انها نقش بازی کردن را دوست ندارند”

2– نادیده گرفتن رفتار مثبت:

خانواده مشغول و پر کار امروزی ممکن است زمانی که کودکشان به ارامی بازی می کند یا اذیت نمی کند به او توجه نکنند.

اگر شما هرگز به انها اجازه ندهید که بدانند شما راضی و خشنود هستید، گوید،شما فرصت تقویت رفتار مثبت را از دست داده اید.

3– تشویق ناخواسته به رفتار منفی:

کارپ می گوید تعداد زیادی از والدین اشتباه میکنند،همزمان از رفتار مثبت چشم می پوشند و رفتار منفی را پاداش می دهند. اگر شما تنها زمانی که کودکانتان ناله و گریه می کنند توجه کنید،شما به انها پیامی می فرستید که کج خلقی و گریه بهترین روش برای جلب کردن توجه شما می باشد.

4-عدم قرار دادن محدودیت بر روی رفتار کودکان:

باتروس می گوید،اگر شما دوره خاص و راهبردهایی برای رفتار خوب انجام نداده اید، شما احتمالا یک کودکی که گستاخ،غیر اجتماعی و بی ادب را پرورش می دهید. کودکان کم سال غیر متمدن می شوند به وسیله بخش هایی ازکارهای طبیعی شما در نتیجه والدین اموزش می دهند خاصیت اجتماعی و …

5– اجرا نکردن نقش های سازگاری:

این اتفاق می افتد وقتی شما به کودکتان می گویید”ان کار را انجام نده”اما به انها اجازه می دهید ان را به هر روش دیگری انجام دهد.

مثالی از متناقض بودن محدودیت ها این است که اجازه می دهید در بعضی روزها کودک نوپایتان با غذایش بازی کند اما در دیگر روزها نه ،یا به کودک بزرگتر اجازه می دهید که همان کار نادرست را انجام دهد زیرا انرژی مقابله با او را ندارید.شما نقش های سازگاری را اجرا نمی کنید،شما به فرزندانتان پیامی می دهید که انها واقعا مهم نیستند.

نشانه های کودک لوس:

1. کودک شما وقتی چیزی می خواهد گریه می کند یا فریاد می زند.

2. کودک شما خود را در کف اتاق پرت کرده و از بلند شدن امتناع می کند.

3. کودک شما کج خلقی می کند و حتی شما را می زند وقتی که او را تنبیه می کنید.

4. کودک شما وقتی که از او سوال می کنید شما را نادیده می گیرد.

5. کودک شما نسبت به همسالان و بزرگ ترها گستاخ است.

6. کودک سهیم بودن را دوست ندارد.

7. به چیزهای دیگران حسادت می کند و حتی موقعی که آن را بدست می آورد راضی نمی باشد.

8. کودک نمی خواهد به رختخواب برود.

ارسال شده توسط : هانیه عبدالکریمی ،کاردرمانگر- عضو تیم تحقیق توسعه